Park
Zamojski park jest jednym z najcenniejszych parków miejskich w Polsce, pochodzących z okresu między I, a II wojną światową. Powstał według projektu wybitnego architekta ogrodów, pochodzącego i działającego w warszawie Waleriana Kronenberga. Projekt parku został wyłoniony w konkursie rozpisanym przez magistrat Zamościa w 1917 roku. Pracami kierował sam architekt. Sadzonki użyte do kompozycji klombów, alej, skupisk drzew pochodziły ze szkółek warszawskich jak i należących do Zamoyskich szkółek we Floriance i Podzamczu. Centralnym punktem parku jest staw z wyspą. Udostępniono go publiczności w 1926 roku. Park łączy relikty zamojskiej twierdzy ( powstał na terenie bastionu IV, fosy, rawelinu i kojca) z walorami krajobrazowymi i niezmiernie bogatym składem florystycznym. W 1982 roku wpisano go do rejestru zabytków. Obszar parku wchodzi w skład całego zespołu urbanistycznego Starego Miasta, które jest wpisane jako Pomnik Historii na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
