Epitafium Ignacego Duszla
„Rzuć kto przechodzisz uważnym okiem. Zastanów nieco krok nad tym widokiem. Leży młodzieniec niewinny przebity, od kradnącego, który chciał ukryty mieć swój występek, lecz się nie udało. Zechciał kraść srebro, zaraz się wydało. Z rozkazu pana do sądu oddany złoczyńca został, a tu pochowany Ignacy Duszel, którego śpiącego w pałacu pchnięto kredensu strzegącego. Za wierność słudze Pan sam dał pisanie: Życz kto to czytasz niech ma światłość w niebie on przed Bogiem niech przypomni Ciebie. Prosi o Zdrowaś Maryja. Umarł roku Pańskiego 1778 Dnia 9 października. Wieku swego. Roku XIX”
Jedno z najoryginalniejszych epitafiów jaki zdarza się spotkać i odczytać po cmentarzach, kościołach i innych świątyniach. Tekst epitafium napisał Antoni Feliks Łoś. Znajdziecie go po północnej stronie kościelnego muru. Podobne rozbudowane epitafium można znaleźć przy cerkwi w Radrużu. Na narolskim kamieniu znajdziemy antykwę łacińską, a na radruskim cyrylicę.
