Cerkiew pod wezwaniem Świętej Paraskewy w Łówczy.
Dawna cerkiew greckokatolicka pod wezwaniem Świętej Paraskewy wzniesiona w tysiąc osiemset ósmym roku z inicjatywy Jana Matczyńskiego dziedzica wsi. Budowla powstała w miejscu poprzedniej jeszcze z końca siedemnastego wieku. Zgodnie z wolą fundatora obecnej cerkwi nadano wygląd kościoła łacińskiego o planie dwudzielnym. U schyłku dziewiętnastego wieku świątynia uległa zasadniczej przebudowie; nadano jej cechy architektury cerkiewnej. Nad nawą wzniesiono kopułę, plan uzupełniono o trzeci człon- babiniec. ściany wewnątrz pokryto polichromią. Częściowy remont przeprowadzono w latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku .
Zrębowa cerkiew zbudowana z drewna sosnowego na podwalinach dębowych i kamiennej podmurówce. Pierwotnie założona na planie dwudzielnym a po przebudowie trójdzielna z kwadratową nawą pośrodku. Od wschodu przylega do niej węższe sanktuarium flankowane przez dwie zakrystie. Od zachodu dobudowany został babiniec. Mniejsze prezbiterium od nawy, zamknięte z bocznymi zakrystią i salką katechetyczną. Dachy kryte blachą. Nawa kryta ośmiopołaciową zrębową kopułą zwieńczona hełmem blaszanym z latarnią. Nad prezbiterium i babińcem dachy kalenicowe. Wewnątrz budowli pozorne sklepienie kolebkowe w prezbiterium i babińcu kopuła w nawie. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach. Ściany pokryte są polichromią o podziałach ramowych z przedstawieniami figuralnymi na tamburze kopuły. Zachował się mały ołtarzyk w prezbiterium oraz zacheuszki. Oryginalny ikonostas do cerkwi w Woli Wielkiej. Obecny z roku tysiąc dziewięćset pierwszego jest niekompletny. Na ścianach obrazy z dziewiętnastego wieku i zachowane zacheuszki. Zachowała się belka nadproża z poprzedniej cerkwi z wyciętą datą tysiąc sześćset dziewięćdziesiąt osiem. W babińcu nad prześwitem do nawy umieszczona jest malowana inskrypcja cyrylicą z rokiem budowy cerkwi i wykonania malowideł . Część wyposażenia świątyni znajduje się w zbiorach muzeum w Lubaczowie, Przemyślu i Łańcucie.
CERKIEW W ŁÓWCZY
Łowcza to jedna z ciekawszych wsi w gminie Narol. Położona nieco na uboczu, z dala od głównej przecinającej gminę dróg, wśród lasów i pól. Łówcza zachowała swój dawny klimat. Jest to wyjątkowe miejsce wypoczynku. Czas wydaje się biec tu wolniej. Turystów Łowcza przyciąga urokliwą przyrodą bogactwem fauny i flory oraz ciekawą historią sięgającą XV wieku. W gminie a nawet poza jej granicami wieś ta słynie z obfitych wysypów grzybów, a myśliwych oraz obserwatorów zwierzyny przyciągają występujące tu okazy jeleni, łosi, wilków i ptaków.
A
Na południowy zachód od cerkwi znajduje się drewniana dzwonnica konstrukcji słupowo-ramowej z końca XIX wieku autorstwa cieśli Pietraszkiewicza, zbudowana na planie prostokąta i zwieńczona kalenicowych dachem czterospadowym. Poprzednia dzwonnica znajdowała się na osi cerkwi i pełniła funkcję bramy. Na cmentarzu przycerkiewnym znajduje się sześć grobów XVII-XX wiek, wśród których wyróżnia się klasycystyczny pomnik Ignacego d’Thullie z 1842 roku z wyrytym napisem: „ Żona mężowi. Patrz! Oto posąg z kamienia wykuty/ Nad zimnym grobem śmierci upominek/ Zapłacz wyrazem żalu i pokuty/ Tu mąż i ojciec znalazł swój spoczynek”
